[843] www.wiecej-niz-slowa.blogspot.com

Magda ocenia opowiadanie: wiecej-niz-slowa



Pierwsze wrażenie (10/10)
Szablon całkiem mi się podoba. Utrzymany jest w przyjemnej kolorystyce, a wykorzystane zdjęcia dobrze współgrają zarówno ze sobą nawzajem, jak i z napisami. Również użyta czcionka najzupełniej mi odpowiada. Nie mam tu nic do zarzucenia.
Adres nie robi na mnie wielkiego wrażenia, brzmi nieco banalnie. Nie informuje mnie też, z czym przyjdzie mi się zmierzyć - to może być cokolwiek, od pamiętnika po horror. Ale jest krótki i łatwy do zapamiętania.
Napis na belce jest ciekawy, przykuwa uwagę.

Treść (27/30)
Nie masz typowego archiwum, co nieco utrudni mi przełączanie rozdziałów. Po co tak kombinować?

Prolog
Pierwsza część prologu zupełnie do mnie nie trafia. Jest bardzo nieskładna. Nie stosujesz akapitów, przeskakujesz z tematu na temat.
Zresztą, jeśli chodzi o to, później wcale nie jest o wiele lepiej.
Dlaczego Malfoy przyniósł Elizie list? Czy nie powinna dostać go sową, jak wszyscy?
Muszę jednak przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona treścią. Pomysł jest świeży i oryginalny. Sądzę, że spędzę u Ciebie całkiem przyjemne kilka godzin.

Rozdział I
Pierwszy fragment bardziej przypomina słowotok. Naprawdę, akapity nie gryzą.
Intrygujące jest kreowanie Pottera na nieudacznika. Ciekawi mnie, jak zmieniłaś jego historię.
Po raz trzeci wspominasz o jakże wyjątkowym talencie Elizy do czytania z oczu. Dwa pierwsze razy były ok, ale za trzecim zaczynam się irytować.

Rozdział II
Akcja toczy się bardzo powoli. Jak na tak długi tekst, dzieje się zaskakujaco mało. I chociaż Twoje pomysły intrygują i zachęcają do dalszej lektury, czuję się znudzona. Rozwlekle opsiujesz poranek, który w gruncie rzeczy nie ma większego znaczenia.
Poza tym mam wrażenie, że Minerwa, którą opisujesz, również nie ma zbyt wiele wspólnego z kanoniczną Minerwą.

Rozdział III
Ostrzeżenie Longbottoma dodaje smaku całej sytuacji. Nie wiadomo, co w zachowaniu Malfoya jest prawdą, a co kłamstwem - to intryguje.
Natomiast jeśli chodzi o oświadczyny Teddy'ego... To mnie nie urzekło. Siedemnastolatek chce oświadczyć się szesnastolatce? Proszę Cię. Poza tym, czy ja dobrze zrozumiałam, że on chce oświadczyć się osobie, której właściwie nie zna zbyt dobrze? Cała ta sytuacja jest nieprawdopodobna i nie trafia do mnie. Pomimo to plus dla Ciebie za pomyłkę Elizy ("- To znaczy, że powinnam częściej odrzucać twoje oświadczyny?"), to mnie autentycznie rozbawiło.

Rozdział IV
Pierwsze wspomnienie przywołane przez Elizę jest naprawdę dobrze opisane. Ciekawie zarysowuje sylwetkę Malfoya.
Nie rozumiem, dlaczego tak błaha sprawa, jak zatajenie koszmarnego snu, tak bardzo oburzyła przyjaciół Elizy. To wielka przesada, naprawdę. Sądzę, że powinnaś nieco załagodzić ich reakcję.
Poza tym: dlaczego Eliza po prostu nie powiedziała, że chce pogadać z Tedem na osobności, zamiast wymyślać historyjkę o pani Hooch, skoro pozostali i tak wiedzieli, o co chodzi?
Spotkanie Pottera z Malfoyem seniorem jest dość intrygujące. Wytłumacz mi jednak kilka rzeczy: dlaczego spotkali się akurat w Hogwarcie? Jak się tam dostali? Dlaczego imię Voldemorta wciąż nie jest używane, skoro czarodziej nie żyje?

Rozdział V
Pingwin? Zastanawiające.
Ja rozumiem - Potter to nieudacznik, wygrał, bo ktoś mu pomógł. Ok, Twoja wola. Ale robienie z niego aż tak strasznego idioty jest naprawdę przykrą przesadą.
Bardzo dobry opis działania zaklęcia Cruciatus. Naprawdę sugestywny.
"Ten cały ON był w końcu ojcem człowieka, który przed chwilą prawdopodobnie razem z Flitwickiem i McGonnagall mnie uratował. I był tą osobą, której udało się mnie uspokoić." - z tego wynika, że to Lucjusz był osobą, która uspokajała Elizę.
Nie podoba mi się sytuacja, w której najpierw Malfoy i Potter wykazują się mentalnością pięciolatków, później Eliza zachowuje się jak rozpieszczony trzylatek, a Minerwa przyklaskuje z uśmiechem całej trójce. Nie, nie, nie.
Dodatkowo Eliza chyba zapomniała, że ma jechać z Malfoyem na konferencję, a on będzie się starał ją z tego wykluczyć. I że powinna być dla niego miła z tego względu.
I już widzę, jak Minerwa puszcza płazem Elizie "niech pan nie liczy na to, że pojawię się na chociażby jednym z tych szlabanów".
"ja nie dawałam się tak łatwo sprowokować" - aha, jest wzorem opanowania, oazą spokoju, buddyjskim mnichem niemalże.
No nie, chcesz mi powiedzieć, że UCZENNICA tak po prostu rzuciła sobie Muffliato w gabinecie DYREKTORKI, bo chciała pogawędzić z kumplem?
Ogólnie rozdział podoba mi się do momentu, w którym ruszyli z powrotem do zamku. Później już było coraz gorzej.

Rozdział VI
Jakim cudem Malfoy usłyszał Elizę, skoro rzuciła ona Muffliato?
"Eeeee... Że nie będziesz więcej jadł dżemu" - uważam, że to zupełnie zbędne. Przecież nikt nie musi wiedzieć, co konkretnie Ted obiecał Elizie. To ich prwatne sprawy.
"- Transmutacja i nie udawaj, że nie słyszałeś - mruknęłam." - hm, a Muffliato?
"- Moja ciotka, zawsze kiedy kot sikał na wycieraczkę, sikała zaraz po nim i przez to wiecznie mieliśmy obsikaną wycieraczkę..." - to mnie rozwaliło, zwłaszcza w tym kontekście.
Sen bardzo ciekawy, zwłaszcza zakończenie.

Rozdział VII
Sytuacja ze zwierciadłem jest naprawdę intrygująca. Ciekawe, co też Malfoy tam widział.
Za to rozmowa Elizy z Justinem jest strasznie poplątana. Zgubiłam się i już nie wiem, kto komu co powiedział i w kim właściwie Oliver jest zakochany.

Rozdział VIII
Właściwie po co w Hogwarcie mugolskie obrazy i posągi? Dlaczego nikt nie ożywił pomnika Dumbledore'a?
Hasło do gabinetu Minerwy jest rozwalające, aczkolwiek nieco koliduje z jej powagą (znaczy, kanoniczną powagą, bo u Ciebie nie mogę się jej doszukać).
"A myślisz, że przyszedłem tu wrzeszczeć na Minerwę za „Malfoy dziób, dziób”" - to jest genialne.
Nie poczułam się zaskoczona tym, że Malfoy broni Elizy, było to dość łatwe do przewidzenia.
"Nie tak dawno udało mu się uprowadzić Harry’ego Pottera. Wygląda na to, że Hogwart nie jest już tak bezpiecznym miejscem, jak niegdyś." - to nielogiczność. Przecież Potter nie jest już w żadnym stopniu powiązany z Hogwartem, więc dlaczego jego porwanie świadczy o tym, że w szkole nie jest bezpiecznie? Powinnaś pomiędzy tymi dwoma zdaniami wtrącić, że Lucjusz i Potter pojawili się na terytorium Hogwartu.

Rozdział IX
"- Zastanawiam się, czy brak sadystycznego uśmieszku na pańskiej twarzy dobrze wróży" - bardzo ciekawy wybieg.
"- Różnica między mną a tobą jest taka, że ja mogę, a ty nie" - genialne w swejprostocie. Argument nie do zbicia.
Eliza zaskoczyła mnie tym, że nie chce się uczyć Legilimencji. A zaskoczenie mnie to plus dla Ciebie.
Postać Malfoya robi się coraz bardziej interesująca. Jego wyjaśnienie dotyczące ocen Elizy zaskakuje, podobnie jak fakt, że wolałby nie żyć.
Z kolei sytuacja z Oliverem nie przekonała mnie ani trochę. Nie wiem, o co chodzi Angelinie i nie wiem, co miała na celu Eliza, ratując go przed nią i równocześnie umawiając ich na "randkę".

Rozdział X
Podoba mi się, jak ujęłaś przemyślenia Elizy i opisałaś jej stan emocjonalny.
"Wilczek i koń gonili ogórka" - w sumie nie wiem, o co w tym chodziło, ale to rozbrajające.
Cała sytuacja z pijanym Malfoyem i drzwiami bardzo ładnie zarysowana.
"- Nie mam niebieskiego pojęcia, Elizabeth, dlaczego wydaje ci się, że miałbym o tym nie wiedzieć" - to również rozbrajające.
Zaraz, moment, Malfoy śpiewa polskie piosenki?! I cały mój nastrój poszedł się bujać. Gdyby nie to, cała ta śpiewana rozmowa byłaby naprawdę ciekawa.
Dobrze, przymknijmy oko na polskie teksty. Sytuacja robi wrażenie. Cieszy mnie postawa Malfoya - jest przecież nauczycielem Elizy, musi zachowywać się odpowiedzialnie.

Podsumowując. Pomysł jest cudownie świeży i oryginalny. Wyróżnia się spośród wszystkich potterowskich FF. Fabuła wygląda na przemyślaną, wiesz, jak chcesz ją poprowadzić i dokąd ostatecznie zabrać czytelnika. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, nie za wolno, nie za szybko (po drodze zdarzały Ci się przypadki wodolejstwa, ale im dalej się wgryzałam w tekst, tym było lepiej).
Bohaterowie. Właściwie wyraźnie zarysowane charaktery mają tylko Eliza i Malfoy. Reszcie nie poświęciłas tak wiele uwagi i sama nie potrafiłabym powiedzieć o nich zbyt wiele. Ale to nawet dobrze; skupiasz się na głównym wątku i nie rozpraszasz czytelnika tysiącem drugoplanowych bohaterów. Eliza momentami irytuje i jest wręcz nieznośna, ale na ogół wzbudza sympatię. A w Twoim Malfoyu nie sposób się nie zakochać.
Styl poprawia się z rozdziału na rozdział. Na początku nie zachwycał, ale w ostatnim rozdziale, dziesiątym, jest autentycznie porywający. Rozwijasz się szybko, dlatego powinnaś pisać jak najwięcej - praktyka, praktyka, praktyka, a dojdziesz do czegoś naprawdę dobrego.
Opisów nie ma zbyt wiele, ale to nie przeszkadza - sądzę, że większość osób wie, jak wygląda Hogwart i jego otoczenie.

→ fabuła, pomysł, oryginalność 6/6

→ bohaterowie 5/6

→ styl, język, kompozycja 4/6

→ opisy i kreacja świata przedstawionego 6/6

→ logika, spójność 6/6

Poprawność (4/5)
W zły sposób zapisujesz dialogi.
Generalnie dialogi piszemy na takiej zasadzie:
- Teraz nie czas na pytania – odparła, lecz jej nie posłuchałam. → słówko po myślniku dotyczy bezpośrednio wypowiedzi, więc piszemy bez kropki i małą literą (chodzi o słowa typu „powiedział”, „krzyknął”, „odparł”, itd).
- Teraz nie czas na pytania. - Puściłam te słowa mimo uszu. → po myślniku rozpoczyna się nowe zdanie, piszemy więc kropkę i rozpoczynamy komentarz wielką literą.

Jak na tak dużo tektu, błędów jest naprawdę niewiele.

Rozdział II
"Bynajmniej w obecności nauczycieli" - bardzo częsty błąd, aczkolwiek dla mnie zupełnie nie do pojęcia. "Bynajmniej" i "przynajmniej" nie mają tego samego znaczenia. A właściwie mają znaczenie dokładnie przeciwne.

Rozdział III
"Wezbrały się we mnie wątpliwości" - bez "się".

Rozdział V
"Oddech wracał do swojego normalnego tępa" - tempa.
"Flitwick uspokajał Teda, co nie zbyt działało" - niezbyt.

Rozdział VI
"mają się odbyć chrzciny córeczki, twojej drogiej kuzynki Elodie" - zbędny przecinek.
"Bynajmniej nie wszystkie" - znów to samo.

Rozdział VII
"rzebywanie po za Wieżą" - poza.

Rozdział X
" zagłębiałam się w tej dziedzinie coraz głębiej" - powtórzenie.
"Podczas lekcji nie mogłam, od tak próbować" - ot.

Dodatki (3/5)
Masz kilka słów o Tobie, zarówno Twoich, jak i wyciągniętych z cudzych wypowiedzi. Kilka słów o blogu. Do tego momentu czuję się zupełnie zadowolona.
A później masz coś, czego nie znoszę. Podstronę o bohaterach. Mówiłam już tysiące razy i pewnie będę musiała to powiedzieć jeszcze drugie tyle. Wszystko, co chcesz przekazać mi na temat swoich bohaterów, zamieść w opowiadaniu, nie obok!
Dalej spis treści - o ileż wygodniejsze byłyby linki do rozdziałów na stronie głównej.
Masz jeszcze jedną, bardzo ciekawą rzecz - statystyki. Z tym pomysłem już się spotkałam, uważam, że jest genialny.

Dodatkowe punkty od Magdy
+2 za pomysł. Urzekający. Uwielbiam ludzi kreatywnych.
+2 za kreację Malfoya.

Łącznie punktów jest 48, co daje ocenę bardzo dobrą. Pisz dalej, pewnie jeszcze do Ciebie zajrzę. Tak jak sądziłam, całkiem przyjemnie spędziłam u Ciebie czas.