[839] www.ania-and-amanda.blog.onet.pl/

Agnes ocenia bloga tematycznego http://ania-and-amanda.blog.onet.pl/

Pierwsze wrażenie (5/10)

            Adres bloga w ogóle mi nie podpowiedział, z czym będę miała do czynienia, ale może to jego urok, bo rozbudziło to mogą ciekawość. Jest dość prosty, łatwy do zapamiętania. Tylko nie rozumiem, po co to „and” zamiast polskiego „i”, moim zdaniem zupełnie nie współgra z polskimi imionami. Tytuł od razu wyjaśnia moje wątpliwości odnośnie tematyki bloga, jest konkretny i rzeczowy. Niezbyt wymyślny, ale kto powiedział, że musi być? Jeżeli chodzi o nagłówek, nie powala swoją oryginalnością, bo to tylko zdjęcie z adresem bloga. Myślę, że do bloga o różnych artystach i gatunkach muzyki, bardziej pasowałby jakiś neutralny, „muzyczny” nagłówek, nie promujący jednego wykonawcę. Pomimo to, pasuje on kolorystycznie do reszty szablonu i podoba mi się spódniczka Fergie oraz kapelusz Slasha, więc dam za nagłówek pół punktu. Czcionki używacie bardzo małej. Tytuły „menu” i „widzowie”, nie dość, że napisane małą czcionką, to jeszcze kolorystycznie zlewają się z tłem. Nie rozumiem, dlaczego największą czcionką piszecie datę publikacji. Może zamiast tego przydałby się tytuł notki. Ogólnie źle nie jest, kolorystyka przyjemna dla oka i nie drażniąca, ale nad szablonem można by trochę popracować.

Adres 1,5/2

Tytuł 2/2

Nagłówek 0,5/2

Czcionka 0/2

Ogólne wrażenie 1/2

Treść (18/30)

Pozwolę sobie wybrać posty dotyczące piosenek, które znam.

Adele – Someone like you.

Notka jest o konkretnym utworze, jednak jej pierwszy akapit przybliża nam trochę wokalistkę i twoje zdanie o niej. Potem piszesz o piosence, chociaż niezbyt wiele. Nie wiemy, kto skomponował utwór i napisał do niego słowa, a uważam, że takie informacje powinny się w recenzji znaleźć. Można pokusić się też o dłuższą interpretację piosenki, bo nie tylko o ból po rozstaniu w niej chodzi. Mowa o przemijaniu, zapominaniu, zmienianiu się, przypominaniu o sobie, dorastaniu, godzeniu się z rzeczywistością. Jest co interpretować. Zastanawiam się też, co według Ciebie znaczy, że „to, jak śpiewa tu Adele, przechodzi najśmielsze oczekiwania”. Co w jej głosie Ci się podoba?  Warto o tym wspomnieć. W tej piosence na pierwszy plan w podkładzie wysuwają się dźwięki pianina. To charakterystyczny element, zasługujący na uwagę. Szkoda, że tak mało napisałaś o teledysku. Nie ma informacji na temat reżysera. Zadbałabym o jakieś ciekawostki, typu: jakie miejsca są w klipie pokazane. Dlaczego nastój pasuje do piosenki? Można by użyć przymiotników, wspomnieć o melancholii.

Metallica – Nothing else metters

Od razu spodobały mi się informacje o początkach zespołu. Mówiąc o albumach i nagrodach, przydałoby się podać dokładne liczby, zamiast określeń „sporo” i „wiele”. Skoro piszesz, że nie raz piosenka była na szczytach list przebojów, bo, jak się domyślam, nie jednej i tej samej listy, to ile razy, na jakich listach. To ciekawe informacje. Znów zabrakło danych o autorze tekstu i muzyki oraz wyjaśnienia, dlaczego wokal i gra zespołu są takie imponujące. Nie trzeba długo szukać, aby znaleźć kilka ciekawostek na temat powstawania tego utworu (podczas rozmowy telefonicznej). W tej piosence występuje motyw gitarowy, który jest chyba jednym z najsłynniejszych, najbardziej znanych, a dodatkowo dość prostych, często wykorzystywany jako ćwiczenie przy nauce gry na gitarze, ale tego już nie musisz wiedzieć, chociaż nowinka całkiem interesująca. Dobrze, że pojawiło się nazwisko reżysera. Niestety znów nie wiem, dlaczego motyw z nagraniem uważasz za ciekawy. Warto wyjaśniać takie rzeczy. Można też powiedzieć, jak teledysk nawiązuje do piosenki, pokusić się o własną interpretację.

Eminem – Lose Yourself

Na początku znalazło się kilka fajnych, konkretnych informacji, co bardzo mi się podoba. W akapicie „o piosence” też trochę konkretów. Jedyne czego mogę się przyczepić, to bardzo krótka interpretacja tekstu i brak słowa na temat muzyki, która, jak na utwór hip-hopowy, wydaje się dość nietypowa i zasługuje, aby o niej wspomnieć. Moim zdaniem motyw gitarowy jest bardzo wyraźny i świetnie pasuje do całości.  O teledysku napisane znów niewiele, brak reżysera, a teledysk nie składa się z samych klatek z filmu, choć te przeważają. Pisząc o filmie „8 mila”, który naprawdę warto obejrzeć, jako ciekawostkę można było dodać, że jest on inspirowany biografią samego Eminema.

Tokio Hotel – Word behind my Wall

Nie mogłam nie ocenić tej notki. Ta piosenka to moja słabość sprzed jakichś dwóch lat i nadal mam do niej sentyment, dlatego byłam ciekawa Twojej recenzji. Wstęp mnie nieco rozbawił, bo piszesz, że nie lubisz chłopaków z makijażem i w obcisłych ciuszkach, a za chwilę twierdzisz, że to nasz kraj miesza z błotem wyróżniających się ludzi. Odniosłam nawet wrażenie, że nad tym ubolewasz, więc nie rozumiem Twoich uprzedzeń. W porównaniu do poprzednich notek, tu nie znalazłam żadnych informacji ogólnych o zespole. Przejdźmy do opisu piosenki. Nie lubisz „takiej muzyki”, ale nie wiem, jakiej dokładnie, co ci się w niej nie podoba, zwłaszcza, że styl muzyczny tego zespołu zmieniał się z każdą kolejną płytą. Poznajemy Twoje odczucia związane z piosenką, Twoją interpretację, chociaż bardzo krótką. To jest w porządku. Dodałabym jakąś ciekawostkę, np. współtwórcą piosenki był Guy Chambers, znany ze współpracy z Robbie’m Williams’em. Opisując teledysk, wspomniałaś o „filmach z prywatnego archiwum zespołu”. Nie do końca wiadomo, o jakie filmy chodzi. Mogłaś napisać, co na nich jest. Zaczynam się już przyzwyczajać, że informacja o reżyserze się nie pojawia.

System of a down – war?

Informacje o zespole krótkie, zwięzłe i na temat. Takie podstawy, które warto znać. Piszesz o genialnych rytmach zespołu. Powiedz, dlaczego za takie je uważasz. Podejrzewam, że chodzi o szybkość i zmiany tempa, ale to tylko moje domysły, bo na to ja zwróciłam uwagę. Wspominając o charakterystycznych cechach muzyki, mógłbyś je wymienić, ale nie będę się czepiać, bo w końcu przeczytałam coś o muzyce, a nie o samym tekście.  Interpretacja tekstu krótka, ale bardzo trafna. Brakuje mi tylko informacji o autorach utworu. W opisie teledysku nareszcie więcej niż dwa zdania. Zwracasz też uwagę na charakterystyczną gitarę elektryczną, chociaż nie wiem, czy to nie powinno się znaleźć w akapicie „o piosence”. Nie wspomniałeś o czarno-białych ujęciach z wojny na początku klipu, które nawiązują do tematyki utworu.

Podsumowanie:

Na temat bloga wybraliście recenzje muzyczne, a właściwie recenzje piosenek i ich teledysków. Jednak, jeżeli chodzi o teledyski, wyszły wam bardziej jedno-, lub dwuzdaniowe opisy. Przy ocenie piosenek też nie było za dużo o samej muzyce. Często brakowało konkretnych informacji, ciekawostek, rozwinięcia i uzasadnienia swojej opinii, dlatego muszę odjąć punkty za informacje i zaciekawienie. Z drugiej strony, brak tego wszystkiego zmusił mnie do poszperania w Internecie, w celu zaznajomienia się z danymi na temat utworów i wykonawców. Przy okazji sama znalazłam kilka ciekawych wzmianek, które fajnie byłoby znaleźć na takim blogu, jak wasz. Jeżeli chodzi o styl, używacie (cała trójka) za dużo emotikon. Kończenie co drugiego zdania uśmieszkiem zamiast kropki zdecydowanie rozprasza i obniża poziom tekstu. Ciężko mi ocenić bogactwo językowe, ponieważ forma jest bardzo krótka. Nie zauważyłam też jakiejś wyjątkowej wiedzy muzycznej. Piszecie bardzo zwięźle, a momentami mam wrażenie, że piszecie tyle, ile wiecie, lub ile przyjdzie wam do głowy w danej chwili i nie szukacie informacji, aby uatrakcyjnić notkę. Podobał mi się natomiast podział notki na trzy części, zdjęcia i linki do teledysków. Koncepcja jest ciekawa i warto ją rozbudowywać. Starajcie się jednak rozwijać swoje wypowiedzi i poświęćcie trochę więcej czasu, żeby je uatrakcyjnić.

Realizacja tematu 3/5

Informacje 2/6

Styl 5/8

Zaciekawienie 3/5

Inne 5/6

Poprawność (4/5)

Błędów nie robicie za dużo, a te, które są, wynikają bardziej z pośpiechu i niestaranności, niż niewiedzy. Czasem gubicie przecinki i polskie znaki. Nadużywanie też uśmieszków zamiast kropek.

„piękną i wzruszającą” – użycie polskich znaków na polskim blogu jest konieczne.

„piosenką” – tak samo jak wyżej.

„To, jak śpiewa tu Adele, (…)” – wtrącone zdanie podrzędne oddzielamy przecinkami.

„zyskała szczyt listy przebojów” – raczej osiągnęła a nie zyskała.

„balladą” – wyczuwam przedawkowanie gadu-gadu, bądź portali społecznościowych.

„(…) fanom.” – uśmieszek nie zastępuje kropki na końcu zdania. To pojawia się nie jeden raz i jest bardzo irytujące.

„W teledysku ukazano nam moment nagrania utworu. Wydawałby się prosty (…)” – Brzmi, jakby to moment nagrywania był prosty, a nie ten motyw w teledysku. Błąd stylistyczny.

„Może nie jest jakaś wybitna, ale (…)” – przecinek.

„wojny, jako dzieła”

Dodatki (3/5)

Z zakładki „o nas” dowiedziałam się trochę o dwójce autorów: Ani i Andrzeju (Buce). Nie wiem natomiast kim jest Amanda, ale może woli pozostać anonimowa. Nie wiem po co Wam spis recenzji, skoro macie szeroką listę. Podoba mi się, że czytelnik może zaproponować piosenkę do oceny. Pomysł z pojedynkami gwiazd też jest ciekawy, ale po co dwie zakładki „pojedynki gwiazd” i „spis pojedynków”? To tylko wprowadza niepotrzebny bałagan. Jedna zakładka by wystarczyła. Pozostałe zakładki są w porządku, ale z listy informowanych i ocenialni zrobiłabym jedną zakładkę w postaci linków i tam wprowadziłabym podział. W notkach umieszczacie linki do teledysków i zdjęcia, co jest na plus.

Dodatkowe punkty od oceniającej (+3)

Za pojedynki gwiazd. To naprawdę ciekawy i oryginalny pomysł. Następnie na zachętę, żebyście więcej pracy wkładali w recenzje, aby były bogatsze. Temat i pomysł na notki macie fajny, teraz tylko to rozwinąć. I jeszcze jeden, z okazji tego, że to moja pierwsza ocena, a Wam brakuje jednego punkcika do oceny dobrej. Znajcie moje dobre serduszko.

RAZEM 33 punktów, co daje ocenę dobrą.