[837] www.spalone-slowa.blogspot.com

Magda ocenia opowiadanie: spalone-slowa

Pierwsze wrażenie (4/10)

Szczerze mówiąc, szablon mi się nie podoba. Panuje na nim chaos. Składa się z trzech różnych ujęć dość miernej urody (postacie są płaskie, jak bohaterowie gier komputerowych; poza tym twarze tej dwójki po prawej są przeraźliwie sztuczne), spiralnych brushy (jak przypuszczam) i cytatu. Najlepiej w całym nagłówku wygląda właśnie ten cytat (wykorzystanie go jest dla Ciebie wielkim plusem, jako że uwielbiam Kaczmarskiego).

Adres jest prosty do zapamiętania, a także dość intrygujący.

Czcionka jest wyraźna, moje oczy ją lubią.

Treść (25/30)

Prolog

Podobają mi się dwa pierwsze akapity, są dość tajemnicze i intrygujące. Również określenie "drapieżnik" działa korzystnie na nastrój.

"krzyczałby ze strachu i błagał o litość. Wampirzyca była kobietą wyuzdaną, wiecznie młodą i potrafiła z tego korzystać" - nie do końca rozumiem, jaki związek ma wyuzdanie bohaterki ze strachem jej oprawcy. Wyjaśnisz?

Czyżby czasy imperium rzymskiego? O, ale by było ciekawie!

"Nie, na Boga" - zastanawiające są takie słowa w ustach wampira.

Rozdział I

"podświadome wrażenie" - jeżeli oprawcom wydaje się, że mają władzę, to musi to być świadome.

Szczerze mówiąc, nie bardzo rozumiem. Czy wampiry zostały uwięzione po to, by opowiadać swoje historie? Jeśli nie, to po co? I dlaczego ochroniarzom tak na tych historiach zależy? Poza tym, dlaczego Lucius słucha Davida, gdy ten każe mu opowiadać o dzieciństwie? Czy ochroniarz ma jakiś sposób, by go do tego zmusić?

Podoba mi się historia opowiedziana przez Luciusa. Szkoda, że nie wspomniałaś, w jaki sposób zabił on matkę. Ładnie zarysowałaś stosunek wampira do biologicznego ojca.

Rozdział II

"Diabeł nie istniał, tak samo jak Bóg" - no właśnie... Zatem to wcześniejsze "na Boga" traci sens.

"one istniały, albowiem wiara człowieka w nich była na tyle silna, aby stworzyć takie kreatury" - hej, chwila. Znam ten motyw - wiara ludzka sprawia, że stwory istnieją. Ale zauważ, że to samo dotyczy bogów. Taka drobna nielogiczność.

"Miał wrażenie, że cała ta banda jest po prostu opętana." - urocze zdanie, zwłaszcza, że mówi on do wampirów. Wywołuje uśmiech.

Jan Twardowski? Ciekawe, naprawdę. Jednak w tym miejscu dwie uwagi - skoro pochodzi on z 1530 roku, czy nie byłoby lepiej włożyć w jego usta język nieco bardziej archaiczny? Poza tym: "Widziała wiele moich kochanek, widziała, jak wymykają się z mojej sypialni" - jesteśmy w szesnastym wieku, kiedy obyczaje nie były tak luźne jak dziś.

"Była widocznie nie zadowolona z tego, że jest więziona." - wiesz, dziwne by było, gdyby jej się to podobało.

I jeszcze jedno pytanie: czy Barbara była wampirem? Nie była czymś w rodzaju zjawy?

Rozdział III

Historia Diany jest naprawdę poruszająca. Opisałaś to wszystko z prostotą i szczegółami, które nie mogą nie trafić do czytelnika.

Jednak mam pewne wątpliwości... Rozumiem, że gdy uciekła matka Diany, to dziewczynka miała pecha i została. Ale dlaczego nie uciekła później? Dlaczego godziła się na takie traktowanie?

Mam jeszcze jedną uwagę do wszystkich trzech historii. Otóż opowiadane są przez trzy różne osoby o różnych charakterach, a jednak wszystkie mają ten sam styl. Cechują się tym samym spokojem, prostotą. Sądzę, że dobrze by było, gdybyś nieco je zróżnicowała.

Rozdział IV

Niespecjalnie polubiłam Elise i Falibora. Poprzednia trójka zyskała o wiele więcej mojej sympatii, tak samo jak Noah.

Dobrze wychodzą Ci opisy.

Ciekawe jest zakończenie rozdziału, zaintrygowało mnie i pewnie zajrzę do Ciebie wkrótce, by się dowiedzieć, po co Diana tam poszła.

Podsumowując. Trudno mi powiedzieć cokolwiek na temat fabuły, ponieważ nie została ona jeszcze dostatecznie rozwinięta. Uważam jednak, że pomysł jest ciekawy i całkiem oryginalny.

Bohaterowie są różnorodni, mają wyraźnie zarysowane cechy charakteru (popracowałabym jednak nad stylem ich wypowiedzi), własną historię. Są żywi. Wzbudzają emocje w czytelniku.

Stylu, którym się posługujesz nie nazwałabym genialnym, ale jest dobry. Brak w nim nieco artystycznego zacięcia; powiedziałabym, że to rzemieślnicza robota, solidna, ale bez "tego czegoś".

Opisy tworzysz ładne, przemawiające do wyobraźni. Kreacja świata przedstawionego wprawdzie pozostawia nieco do życzenia - nie wiem na przykład, dlaczego piszesz, że wampiry przetrzymywane były w klinice (co o tym świadczyło? jakieś narzędzia? lokalizacja? cokolwiek, biały kolor nie wystarczy). To, jak kreaujesz przestrzeń, przywodzi mi na myśl pojedyncze kadry z filmu - wiem, jak wygląda dany fragment rzeczywistości, nie mam żadnej wiedzy na temat większej całości, która ten fragment otacza.  

→ fabuła, pomysł, oryginalność 6/6

→ bohaterowie 6/6

→ styl, język, kompozycja 4/6

→ opisy i kreacja świata przedstawionego 3/6

→ logika, spójność 6/6

Poprawność (4/5)

Prolog

"uśmieszkiem majaczącym się na pełnych, kształtnych ustach, które kosztowały już niejednego." - po pierwsze: "majaczącym", bez się; po drugie: CO kosztowały?

"Dzięki swojej kreacji zdawał się być niepokonany, ale było to mylne wrażenie. Ale Diana dokładnie wiedziała" - powtórzenie: "ale".

Rozdział I

"co wyróżniało go od drugiego ochroniarza," - odróżniało go od drugiego.

"Mogliśmy się spić, piękne kobiety i przy tym nie ponieść żadnych konsekwencji" - coś jest w tym zdaniu nie tak.

Rozdział II

"Uznawany byłem za potencjalnie niebezpiecznego, albowiem krążyły pogłoski, że sprzedałem duszę diabłu, albowiem po krótkim czasie zmysły postradał mój ojciec" - powtórzenie: "albowiem".

"jej dzieła były prawdziwe i świadczył o jej bólu" - świadczyły.

"król wyrządził przyjęcie" - urządził.

"zauważył pewnie siebie" - z pewnością siebie.

"bała się powiedzieć tym człowieczym kreaturą o tym" - kreaturom.

Rozdział III

"nie mogło codziennych spotkań" - nie było.
"aby coś się w ubrać" - zaburzony szyk.

Dodatki (4/5)

Masz całkiem sympatyczne wprowadzenie i zakładkę o Tobie (o, jesteś Lwem? ja też, miło mi).

Nieco umyka mi sens tworzenia czegoś takiego jak zakładka "Opowiadania". Nie lubię też czegoś takiego jak opisy postaci, ponieważ uważam, że wszystko, co masz mi do przekazania na ich temat, powinnaś zawrzeć w treści opowiadania.

Dodatkowe punkty od Magdy

+2 za starożytny Rzym (taka moja słabość)

Łącznie punktów jest 39, co daje ocenę dobrą.

Jej, pierwsza po taaakiej przerwie ^^

Wytykajcie mi literówki, nie mam Worda, jestem biedna bo piszę w notatniku.